សិក្សារបាំត្រុដិ ផ្នែកទី១
សេចក្តីផ្តើម
សេចក្តីផ្តើម
របាំគឺជាការបញ្ចេញលំនាំវាសដៃ វាសជើង
ពត់ពេនខ្លួនប្រាណចាក់ក្បាច់ កែក្រាយ ឬលោតហក់ចាក់ក្បាច់តាមបែបបទផ្សេងៗរបស់អ្នករាំ។
ក្រៅពីការសម្តែងកាយវិការ មាន បម្រើបម្រាស់ចម្រៀង តន្រ្តីរួមផ្សំជាមួយគ្នាផង។
របាំមានធាតុសំខាន់បីគឺ៖ កាយវិការ ចម្រៀង និងតន្រ្តី។
របាំប្រជាប្រិយមានប្រភពមកពីពលកម្ម និងការតស៊ូប្រឆាំងដូចតំណាលកថាប្រជា
ប្រិយ និងពាក្យជួនប្រជាប្រិយដែរ ព្រោះវាឆ្លុះបញ្ចាំងសកម្មភាពជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ជំនឿ
ទំនៀមទម្លាប់ ប្រពៃណីរបស់ប្រជាជនយើង នៅតាមតំបន់នានានៃប្រទេស។ មិនត្រឹមតែ
ប៉ុណ្ណោះរបាំប្រជាប្រិយជាមរតកដ៏វិសេសវិសាល ដែលបានលាតត្រដាងពណ៌ ទៅតាម ស្រុកនីមួយៗ
ដែលអាចឲ្យយើងស្គាល់ពីទឹកចិត្ត ចំណង់ចំណូលចិត្ត សេចក្តីប៉ងប្រាថ្នា របស់
ប្រជាជាតិនោះ។ ក្នុងចំណោមរបាំប្រជាប្រិយជាច្រើនរបាំត្រុដិ
ជារបាំប្រពៃណីដែលត្រូវបានលើកយកមកសម្ដែងនៅក្នុងពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំ
ហើយរបាំនេះមានប្រជាប្រិយភាពមួយ ដោយសារការទាក់ទាញលើបទចម្រៀងនិងមានតួអង្គសម្ដែងបង្កប់អត្ថន័យជាសាច់រឿងដ៏គួរឲ្យជក់ចិត្តដិតអារម្មណ៍។
១.និយមន័យ
-ត្រុដ កិ. (សំ) កាត់; ផ្ដាច់;
ពុះ; ស្រាយ។
-ត្រុដិ
ន.(សំ) ដំណើរកាត់,ការផ្ដាច់។ ឈ្មោះភ្លេង, ចម្រៀងមួយប្រភេទ សម្រាប់បណ្ដាជនក្នុងខេត្តសៀមរាប
គេលេងតែក្នុងឱកាសចូលឆ្នាំថ្មី: ភ្លេងត្រុដិ, លេងត្រុដិ។
-ត្រស្តិ
(ត្រស់) ន. ឈ្មោះព្រះរាជពិធីមួយប្រភេទ ធ្វើក្នុងវេលាយប់ ១៤ រោច
ខែផល្គុនក្នុងរជ្ជកាលពីបុរាណហៅថាពិធីបញ្ជាន់ត្រស្តិ, សម័យឥឡូវហៅថា ពិធីភាណយក្ខ
ឬពិធីសូត្រភាណយក្ខ។ ពាក្យត្រស្តិនេះក្លាយមកពី ភាសាសំស្ក្រឹតថា ត្រុដ កិ. “កាត់,
ផ្ដាច់” , ត្រុដិន. “ដំណើរកាត់, ការផ្ដាច់”, ក្នុងព្រះរាជពិធីនេះ សំដៅយកសេចក្ដីថា
“ដំណើរផ្ដាច់ឆ្នាំចាស់ផ្លាស់ចូលឆ្នាំថ្មី” មានទំនងជាលំអានឱ្យយល់បានថា
កាលពីក្នុងសម័យបុរាណលោកហៅព្រះរាជពិធីនេះថា ពិធីត្រុដិ ឬពិធីបញ្ជាន់ត្រុដិ
ព្រោះសព្វថ្ងៃនេះបណ្ដាជនក្នុងខេត្តសៀមរាប នៅហៅភ្លេង, ចម្រៀងមួយប្រភេទថា
ភ្លេងត្រុដិ, ច្រៀងត្រុដិ, គេលេងតែក្នុងឱកាសចូលឆ្នាំថ្មី, សហេតុឱ្យយល់ច្បាស់ថា
ត្រុដិ នេះហើយ ក្លាយមកពីពាក្យថា ត្រស្តិ។ ពិធីបញ្ជាន់ត្រស្តិនេះពីបុរាណជាន់ដើម
ជួនលោកហៅថា ពិធីសម្ពច្ឆរច្ឆិន្ន ឬសម្ពច្ឆរច្ឆិន្នពិធី “ពិធីផ្ដាច់ឆ្នាំ”។
ដូច្នេះរបាំត្រុដិ ជារបាំប្រជាប្រិយមួយបែបដែលគេនិយមលេងតែក្នុងពេលចូលឆ្នាំខ្មែរ ដើម្បីផ្ដាច់ឆ្នាំចាស់ផ្លាស់ចូលទៅក្នុងឆ្នាំថ្មី និងដើម្បីប្រសិទ្ធិពរជូនដល់អ្នកស្រុកក្នុង ឱកាសចូលឆ្នាំថ្មីនោះផង។
No comments:
Post a Comment